شاید یکی از بزرگ‌ترین مشکلات من اینه که وقتی ظلمی بهم می‌شه نمی‌تونم راحت ازش بگذرم. گاهی هم سعی می‌کنم بگذرم ولی ذهنم خود به خود شروع می‌کنه به طور ناخواسته تابع عکس‌العمل رو پیش ببره تا به سرانجام برسوندش! کمتر پیش میاد که کسی ظلمی بهم بکنه و جواب نگیره! البته هیچ‌وقت عکس‌العملم بیشتر از کاری که انجام شده نیست. ولی به هر حال این مساله خوب نیست. گاهی لازمه که آدم گذشت داشته باشه و از مسائلی که پیش میاد بگذره. در هر صورت، فعلا شبکه عصبی ذهنم به این صورت عمل می‌کنه: هر عملی را عکس‌العملی است برابر و در خلاف جهت!!!