لبت "نه" گوید و پیداست می گوید دلت: "آری"
که این سان دشمنی ، یعنی که خیلی دوستم داری!
دلت می آید آیا از زبانی این همـه شیرین ؟
تو تنها حرف تلخی را ، همیشه بر زبان آری ؟
نمی رنجم اگر باور نداری عشق نابم را
که عاشق از عیار افتاده در این عصر عیّاری
تو را چون آرزوهایت همیشه دوست خواهم داشت
به شرطی که مرا در آرزوی خویش نگذاری
چه زیبا می شود دنیا برای من ، اگر روزی
تو از آنی که هستی ، ای معما! پرده برداری
دلت می آید آیا از زبانی این همـه شیرین ؟
تو تنها حرف تلخی را ، همیشه بر زبان آری ؟
نمی رنجم اگر باور نداری عشق نابم را
که عاشق از عیار افتاده در این عصر عیّاری
تو را چون آرزوهایت همیشه دوست خواهم داشت
به شرطی که مرا در آرزوی خویش نگذاری
چه زیبا می شود دنیا برای من ، اگر روزی
تو از آنی که هستی ، ای معما! پرده برداری
محمدعلی بهمنی
نظرات
ارسال یک نظر